KIRMIZI KARANFİLİ ÖLÜMÜN!
ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de Yeni doğanların çığlıklarında, Kundakları en saf dili ölümün… Gizlenirmiş kalbin tık-tıklarında, Rüzgârında can kandili ölümün… Neşemize hüzün, acı katarken, «Yok» dediler hiç tatili ölümün… Hayat denizinde kulaç atarken, Ya nûrmuş ya nâr sahili ölümün… Ömrün baharında, kışında durur, Yakamızdan tutan eli ölümün… Bir taze mezarın başında durur, O kırmızı karanfili ölümün… İnsan ki ölmeye bahane […]
Continue reading »