YÜZAKI DERGİSİ – YÜZAKI YAYINCILIK
Muhteşem Bir Mâzîden İhtişamlı Yarınlara…
EYÜP (Satılmış ŞEN) sensatilmis@hotmail.com Unutma! Dört mevsim çiçekler açar, Her çiçek bahara, yaza gelir mi? Ol Sultan, yolcuyu bırakmaz nâçar, Kabuğu bilmeyen, öze gelir mi? Rahmet ırmağında eridikçe kir, Dolaşık yumaklar çözülür bir bir, Tutmasa yüreği kanaat, sabır; Amansız yokuşlar düze gelir mi? Ko bir yana kısa günün kârını, Gel tefekkür eyle dünü, yarını, Mevlâ, göndermezse mihmandârını; Adımlar bir […]
Continue reading »Zahit GENÇ zahitgenc80@gmail.com Dara düşen insanlar; «Darda kaldım!» diyemez, Arayıp da bulmalı, dara düşen insanı… Yaşadığı hayattan; «Bir tat aldım!» diyemez, Bir insanlık gereği, düşünelim her cânı… Beklenilen çok değil, bir tatlı söz, güler yüz, Sürur verir gönüle, mutlu eder insanı… Boynu bükük kalmasın ne bir yetim, ne öksüz; Gece-gündüz fark etmez, değerlendir zamanı… «Hayır ağacı mıyım?» deyip duran şaşkına; […]
Continue reading »ŞAİR : Ahmet ARSLAN arslanahmet52@hotmail.com Ney misâli inler telde, Toprağa düşen damlalar… Çiçek açar her bir dalda, Toprağa düşen damlalar… Gökten yere inen yoldur, Yürekler okşayan eldir, Hakk’ı haykıracak dildir; Toprağa düşen damlalar… Nefes alıp vermek gibi, Çayır çimen sermek gibi, Başak olup ermek gibi; Toprağa düşen damlalar… İlham olur toprağına, Sarılır su yaprağına, Hayattır sevda bağına; Toprağa düşen damlalar… […]
Continue reading »ŞAİR : Abdullah GÜLCEMAL abdullah_gulcemal@hotmail.com Gönül bahçemde açar her dem Lâle, her dem Gül… «Bezm-i-elest»te vefâ, bir dem ağla bir dem gül… İnancımdır aşkımdır, sevdiğim gül ve lâle, Hamd eder, şükrederim bulunduğum bu hâle… Bu demleri sorarsan, bu demler gül demidir… Sorsam söylemez bülbül, bütün sır gülde midir?.. Bu mevsim başka güzel, bu mevsim başka tatlı. Ayrılmaz ebed-ezel, muhabbet […]
Continue reading »Yusuf DURSUN İstanbul ah İstanbul, «Her şeyinle güzelsin.» Yüzünde gül açınca, Dünyalara bedelsin. Uçuşun kelebekler, Elvan çiçek burada. Karanfil el sallıyor, Ihlamurlar sırada. Şair Nedim’le ruhum, Hâl diliyle bakıştı. İkinci Lâle Devri, İstanbul’a yakıştı. Yeşil çimene sermiş, Papatya döşeğini. Mor bakışlı menekşe, Bekliyor âşığını. Yedi tepe üstünde, Şahlanır hayal atı. Yelesinin içine, Saklanmış kasımpatı. Gonca gül ki ezelden, Çiçeklerin […]
Continue reading »Bestami YAZGAN Kimi bir can goncası, Kimi Türkmen kocası, Nice yiğit alperen Beylerin vardı. Şol suları yandıran, Ateşi uslandıran «Ney»lerin vardı. Su gibi aziz akan, Özünde Yunus kokan, Sarı çiçek misâli Huyların vardı. Yürekten kopup gelen, Cezbe cezbe yükselen «Hay»ların vardı. Gelince fitne çağı, Açar Taptuk çiçeği. Nice velî kucağı Koyların vardı. Kısa günde üç öğün Zaferlerle düğünün, Toyların […]
Continue reading »