Kategori: ŞİİR

MÜRİD (Mustafa TAHRALI) Gül yüzün gizlese yâr, hem ser ü hem pâ sürünür Açsa vechin, nice bin âşık-ı şeydâ sürünür Düştü sevdâ evinin habsine dil, çâresi yok Etse şekvâ sürünür, etmese şekvâ sürünür Gurbetin yolcusu hasret dolu çöllerde gezer Pâ-be-pâ sâye-i yâr olmasa hempâ, sürünür Ayrılık derdine yandıkça gönül, ismin anar Bu vücut nakşını aşk etmese ifnâ, sürünür Ansızın Kaf […]

MECNÛN (İbrahim Hakkı UZUN) Senden sana yalnız ne kalır, bak şu cihanda? Kimler ebedî kim unutulmuş koca handa? Zulmetle yanan kandili söndürdü de Mevlâ; Âlemlere Rahmet olanın yanmada hâlâ!.. İbret alacak insana yetmez mi bu örnek? Âşıklara şerbet sunulur, zâlime köstek! Hep şerre kilit, hayra anahtar olarak kal… Hem her iki dünyâda da rahmetlere sen dal. Hak dosta verip gönlünü, […]

Mehmet Turan YARAR Gönül derdiyle âh eyler, derinden dağlı bir ney var Neyin bağrında peyderpey coşan binlerce hey hey var Nihâyet ben de öğrendim, bu mihnet yüklü dünyâda Cefâdan başka bir şey yok, vefâdan başka her şey var. Vezni: mefâîlün mefâîlün mefâîlün mefâîlün

Melda ÖZATA Sevdâlı, yemyeşil çayırlar, çimen, O çiçekler, o dallar, öldürür beni. O güzellik, âhenk, ezelî düzen, Her şey memnun eder güldürür beni. Nasiplensin derim ben cümle âlem, Olmasın gam, keder, hep gülsün âdem, Duymasın hiç nefret, kin, hiç bir elem, Küskünlükler ise yıldırır beni. İçimdeki kuşlar, şarkılar söyler, Duyulmaz dışardan sesleri neyler, O Rahmanî sesler nasıl hoş şeyler, Yeryüzünde […]

Mahmut KAYA Koşa koşa yoruldum, Bulanıktım duruldum. Ben aşkı tanıyınca, Can evimden vuruldum. Yol yokuştu, düz oldu, Geceler gündüz oldu, Kapadım gözlerimi, Artık gönlüm göz oldu. Tutuştu yandı gönül, Aşka boyandı gönül, Ne âlemler yaşadı Arş’a dayandı gönül… Onulmaz oldu yara, Bu yarayı kim sara. Akıl aşka yabancı Onu gönülde ara! Her dem gezdi dolaştı, Nice engeller aştı, Gördü aşkın […]

Memmed ASLAN “Haksızlık karşısında susan, dilsiz şeytandır.” Hazret-i Ali “Kim ne mikdâr olsa, ehlin eyler ol mikdâr söz” Fuzûlî “Âyînesi iştir kişinin; lâfa bakılmaz!” Ziya Paşa Bir çözülmez bilmece Şu koltuk ihtirası! Kör düğümlü bin hece Şu koltuk ihtirası! Canlar çeken imkândır, Canlar yakan yalandır, Can içinde yılandır, Şu koltuk ihtirası! Vazife, er kişiye! Post verme her kişiye; Azap eyler […]

LEYLÎ (Şükran IŞIK) Nefesini tutmuştu dünya bekliyor gergin, Yüreğinde fırtına kopuyor Peygamber’in. Tevhîd oku çıkmıştı gökyüzünün yayından Çıkacakmış gibiydi tüm kâinat rayından. Kur’ân inseydi şayet Süphan gövdeli dağa, Dağlar, taşlar erirdi, dolardı bir bardağa. O gece yere düştü, kâfirlerin yüzleri, Şeytanın çanak çanak kanla doldu gözleri. Kızgın çölün kumları yıkandı gülsuyundan, Çok bahtiyar gül nesli gelmiş O’nun soyundan. Nur üstüne […]

KÂFÎ (Ekrem KAFTAN) Sana gönül verdiğim ilk bahârı unutma Ve kalbimde yaktığın eşsiz nârı unutma Mevsimlerin hükmünü kaldırdı dildeki âh Elvan elvan açılan gül-i zârı unutma! Kâinat esrârını seninle açtı bana Seyrettim gözlerinde yokluğu kana kana Ulaştım ellerinde bin ilâhî ihsana Gönlü yağma ettiğin o pazârı unutma! Erguvanlar, lâleler açıldı şiir şiir Topladım cümlesinden gam ilhâmını bir bir Lutfetti hasretini […]

HANOĞLU (Abdülaziz DUMAN) Kâinat yoktan var oldu, Muhammed’in sevdasına. Âlem aşk ile doldu, Muhammed’in sevdasına. O ki, güzeller güzeli, O ki, sevgide ezelî, Âlemler rahmet bezeli, Muhammed’in sevdasına. Zuhûruyla rahmet taştı, Yerler gökler, varlık coştu, Çöllerin rengi değişti, Muhammed’in sevdasına. Felekler nûra boyandı, Gâfil uykudan uyandı, Pervane aşk ile yandı, Muhammed’in sevdasına. Âşıkânın söyler dili, Dervişler yakar kandili, Kurulur aşkın […]

Harun ÖĞMÜŞ Zengin oldukça sarıldın bu yalan dünyâya Hiç hesap vermeyecekmiş gibisin Mevlâ’ya Yok mudur hırsına son nokta behey gâfil adam! Ona varsan da desen gayri: «Gözüm doydu, tamam!» *** Böyle sürsün mü bu hummâlı ve bitmez gayret Bu meşakkatli seferler, bu müebbet hasret Gurbet ellerde sevenlerden uzak ömr ü hayât Bilmeden hâlini evlâd u ıyâlin, heyhât! Şark’tan garba gezip […]