SAVAŞ DEĞİL VAHŞET!

Hasan KONÇ hasankonc1453@hotmail.com

Bombaları kucaklar, bilmez oyuncak değil,

Şarapnel parçaları uçar, salıncak değil,

Harâbeye dönmüş ev, bahtiyar ocak değil!

 

Paramparça bebekler, bedeni lîme lîme;

Savaş değil vahşet bu, lânet olsun zâlime!

 

Sabîlerden alınan neyin intikamıdır!

Kana susamış gürûh, bu çağın yamyamıdır,

Sergilediği dehşet, Firavun makamıdır.

 

Çetin hesap soracak Rabbim elbet mücrime;

Savaş değil vahşet bu, lânet olsun zâlime!

 

Hangi vicdan söyler ki, siyon haddi aşmadı?

Masum canlara kıydı insafa yaklaşmadı,

Zifire dönen rûhu zerrece aklaşmadı.

 

Gözünü kin bürümüş, dönmez akl-ı selîme;

Savaş değil vahşet bu, lânet olsun zâlime!

 

Filistinli ananın yiyip içtiği zehir,

Beş evlâdı şehiddir, gönlünü sarmış kahır,

Zulmün faturasını eylerken Rabbim tehir.

 

Dar eylerdim dünyayı imkân geçse elime,

Savaş değil vahşet bu, lânet olsun zâlime!

 

Şehirler ölüm yurdu, şehirler uçsuz mezar,

Sözde medenî dünya, şatafatın kaç yazar,

Kör sağır ve dilsizce eylersin ancak nazar.

 

Doymadın mı kan kokan yere batası filme;

Savaş değil vahşet bu, lânet olsun zâlime!

 

Ey Kahhâr azâbınla, eyle artık tecellî!

Tûfânını çağırır bu gafiller besbelli!

Kopsun kökünden kopsun, zâlimin yılan dili!

 

Suskun mazluma düşsün, gayrı iki kelime;

Savaş değil vahşet bu, lânet olsun zâlime!