BİLMEYEN DOSTA VARAMAZ!

Dursun KARAGAN

Esmeyince yeli fikir dağının,

Hakkı muhakeme olur mu serde?

Açmayınca gülü gönül bağının,

Muhabbet bülbülü ötmez seherde.

Bir ilâç bilirim her derde devâ,

Para pul istemez hem de bedava.

Bir ağaç ki verir her çeşit meyva,

Yetiştirir isen kalbe diker de.

Yol-erkân bilmeyen dosta varamaz!

Tabip olmayanlar yara saramaz,

Hâlinden habersiz, hâlden anlamaz;

Cehâlet değil mi gerçeğe perde.

Akıl, ol Rahmân’ın kula hibesi,

İlim, hikmet aklın tek sermayesi,

Kulak veren duyar ilâhî sesi;

Tıkayanlar kaybederler mahşerde.

Gece-gündüz Hakk’a hizmet edenler,

Çürümezler şehid olan bedenler.

Rasûl’ün izine basıp gidenler,

Toplanırlar bir gün Havz-ı Kevser’de.