BEYİTLER
Dursun KARAGAN
Muhtaca ekmek verme, ona iş kapısı aç,
Hem çalışsın üretsin yâda olmasın muhtaç.
Şüpheye karşı îman, zehre karşı panzehir,
Rabbim dilediğine bâtını eder zâhir.
Mü’min vakit öldürmez, zamana hayat verir,
Bastığı yer çöl olsa, hayat bulur yeşerir.
İçtikçe çok susarsın, yedikçe çok acıkın,
İstersen dene de gör, hâsıl olsun yakının.
Şu kulluk cevherinin, özü sıdk ve ihlâstır,
Hem şirkin panzehiri, hem fitneden halâstır.
Zâlimin sonu hüsran, mazlumun sonu felâh,
Bu hükmü insanlara, vahyeden yüce îlâh.
Ahmağın aklı kirmen, durmaz hayal eğirir,
Kalpler O’nun elinde, hep evirir çevirir.
Takmaz mü’min boynuna, kâfirin yularını,
Küfrü taklit edenin, küfür olur yarını.
Kim hakla savaşırsa, mutlaka yenik düşer,
Ne var ki bu gerçeği, anlamaz zâlim beşer.