SEVDA SALI
FECRÎ (İbrahim BAZ) ibrahim.baz@hotmail.com
Seherde seyrân ile dîvâne oldu gönül…
Terk etti ten türâbı, aşk ile doldu gönül…
Bu gurbet diyârında giydi hüzün hırkası,
Bülbüllerin âhından bir siyâh aldı gönül…
Ağladı hicrân ile söyletmedi söz dile,
Tek tek sardı sözleri, yârine saldı gönül…
Gezerken gülistanda al yanaklı bir gülden,
Güzeller güzeline güzergâh buldu gönül…
Geçti geçip gidenden, toprak olan bedenden,
Katreyi kattı bahre, ummâna daldı gönül…
Dolaştı yeryüzünü mecnun gibi durmadan,
Yâr yüzünü görünce, bir ince güldü gönül…
Bindi sevda salına, düştü yârin yoluna,
Aşk küreği çekerek, ölmeden öldü gönül…
Görmez oldu şu Fecrî, yârinden başka güzel,
Yandıkça yâr aşkıyla, fânîyi sildi gönül…