HASRET
Basri DOĞAN basridogan@hotmail.com
Yağmura çevirir küçük damlayı,
Gönlüme derdimi diyemiyorum.
Bırakıp kaçmaktır işin kolayı,
Verdiğim sözlerden cayamıyorum.
Dönüşür kavrulan çöle, bozkıra,
Dilimden tek hece düşmez satıra,
Uçuşur cümleler, gelmez hatıra;
Mânâyı kalıba koyamıyorum.
Rûhumda açılan derin vadide,
Üstüme yıkıldı usûl, kaide,
Utancım çoğaldı yolda gitgide;
Sevdanın ritmine uyamıyorum.
Son bulur, aklıma çizilen sınır,
Bir mezar taşına varır yaslanır,
İster kulağıma yaklaşıp bağır;
Sesleri, sözleri duyamıyorum.
Zerrece hatayla çizip üstünü,
Ağyârın içine katar dostunu,
Batsam da kan tere nefis postunu;
Tenimden bir türlü soyamıyorum.
Oturdu dilime atılan düğüm,
İşte bu, esrardan bilip çözdüğüm,
Üstüme atılsa en hafif cürüm;
Kendimi tertemiz sayamıyorum.
Hikâye edilmez türlü ahvâli,
Mâşûku dillere düşürmemeli,
Yüzüne yansımış gülün cemâli;
Yakından bakmaya kıyamıyorum.
Uzaktan seyrine doyamıyorum.