İNSAN ve AHLÂK

ECRÎ (Huzeyfe YÜKSEL)

 

 

İnsandaki üstün meziyettir güzel ahlâk,

İnsanlığa sığmaz o edepten uzak olmak.

 

Ar hissi zevâl oldu, gönüllerde tükendi,

Üryan gelen insan, yine çıplak yine çıplak.

 

Solmuş edebin bahçesi, otlar türemiş, vah!

Ahlâktaki bitmez acı hüsrâna da bir bak!

 

Mü’min gözü, aslā olamaz şehvete mesken!

Parlak kesilen ay gibi nur olmalı ancak.

 

Arsızlığı teşhir eden insanların, Ecrî.

Arsızlığı teşhir edilir din günü elhak.

 

vezni: mef’ûlü / mefâîlü / mefâîlü / feûlün