SIRLAR ÂLEMİ
Kemal AKGÜL kemalakgul1903@gmail.com
Nice sırlar var âlemde görene,
Başta değil o göz, «döş»te gizlidir.
Sır âşikâr olur sırra erene,
Dolunun değeri «boş»ta gizlidir.
«İnandım!» demeyle bu iş bitmedi,
Şeytan da âlimdi ama yetmedi,
Emre karşı geldi secde etmedi;
Kulun kul olması «beş»te gizlidir.
Namazda Yûsuf’ a eyledi nazar,
Mevlâ’ dan o lâhza işitti azar,
Çeşme oldu gözü, etti âhuzâr;
Yâkub’un tövbesi «yaş»ta gizlidir.
Başına olmadık işler gelmesi,
Yıllar yılı zindanlarda kalması,
Sonunda Mısır’a sultan olması;
Yûsuf’un gördüğü «düş»te gizlidir.
Hikmet ehli olan hikmetle bakar,
Bak kafatasına, kaç pınar akar,
Kimi tatlı kimi tuptuzlu çıkar;
Hepsinin kaynağı «baş»ta gizlidir.
«Ol! deyince her şey rayına biner,
Bütün işler hesap üzere döner,
O emreder uçar, emreder iner;
Hüneri sanma ki «kuş»ta gizlidir.
Ne olursa olsun soyu, meşrebi,
Okursan mahlûkat irfan mektebi,
Deveye baş eden nedir merkebi?
Mârifet yaptığı «iş»te gizlidir.
Belki biraz ağır, at kadar koşmaz,
Bir gittiği yolu bir daha şaşmaz,
Düştüğü çukura iki kez düşmez;
Merkebin freni «çüş»te gizlidir.
Sevgi ile taşıp dolsunlar diye,
Huzuru helâlde bulsunlar diye,
Birbirine örtü olsunlar diye;
İnsanın kemâli «eş»te gizlidir.
Akgül’üm bu işler boyunu aşar,
Herkes hak ettiği hayatı yaşar,
Kimi helâl, kimi harama koşar;
Soyunda, suyunda, «aş»ta gizlidir.