İNSANIN MEYLİ
ECRÎ (Huzeyfe YÜKSEL)
Gāyeler türlü bu dünyâda, nasıl?
Kimi hak der, kimi illâ bâtıl.
Kimi, tâlip olur üç-beş kuruşa,
Kiminin gayreti en son yokuşa.
Kimi, deryâda susuzluktan ölür,
Kimi bir damla bulur, dilde; şükür…
Kimi, altın ve gümüş mecnûnu,
Kimi, makbûl amelin meftûnu.
Kimi, dünyâlığa daldıkça dalar,
Kiminin menzili; ukbâda bahar.
Kimi kördür her ilâhî esere,
Kimi göz; «Hû!» çekiyor hak hünere.
Kimi kātil, kimi düşman kesilir,
Kimi bir can, kimi cânan kesilir.
Kimi, bir goncadır ahlâk güzeli,
Kiminin uğrağı şehvet tüneli.
Kimi her müşkile rahmet bağıdır,
Kimi, zahmet veren âfet ağıdır.
Kimi insan, kötü nefsin kölesi,
Kimi bir âbide; îman kalesi.
İşte Ecrî yönelişler nicedir,
Hakka hak derse beşer, pek yücedir.
vezni: feilâtün / feilâtün / feilün
(fâilâtün) (fa’lün)
23 Nisan 2022, Akmescid/İstanbul