GELMEDİ DÜNYAYA SEN’DEN GÜZELİ

Kemal AKGÜL kemalakgul1903@gmail.com

 

Gönlümün sultanı, gözümün nûru,
Gelmedi dünyaya Sen’den güzeli.
Sen’sin insanlığın büyük onuru,
Gelmedi dünyaya Sen’den güzeli.

Her nesneyi yoktan var eden Mevlâ,
Nûrunla başladı işe evvelâ,
Bir insansın amma insandan evlâ;
Gelmedi dünyaya Sen’den güzeli.

Kurtulur insanlık tanısa Sen’i,
Dünyası ahreti olur gülşeni,
Her çağda Sen varsın, hem de yepyeni;
Gelmedi dünyaya Sen’den güzeli.

Son verdi gelişin zulmet kışına,
Varlığın rahmettir başlı başına,
Rastlayıp görmedi gözler eşine;
Gelmedi dünyaya Sen’den güzeli.

Cehâlet ateşi söndü sayende,
Mazlumun gözyaşı dindi sayende,
Hayat gülistana döndü sayende;
Gelmedi dünyaya Sen’den güzeli.

Seni bilmeyenler Hakk’ı bulamaz,
Durmadan çalışsa bir yol alamaz,
Ziyan olur ömrü mutlu olamaz;
Gelmedi dünyaya Sen’den güzeli.

Kurtuluşu Sen’de görmeli insan,
Araya sağlam bağ örmeli insan,
Canını yoluna vermeli insan;
Gelmedi dünyaya Sen’den güzeli.

Daha dünyadayken yaşar cenneti,
Hayatına düstur eden sünneti,
Sen’den başkasına etmez minneti;
Gelmedi dünyaya Sen’den güzeli.

O güzelliğinden gül âciz kalır,
Anlatmaya kalksam dil âciz kalır,
Akgül’üm yazamaz el âciz kalır;
Gelmedi dünyaya Sen’den güzeli.