ÂLEMLERİN, KULU «GÜL»DÜR!..

Paylaş;

Facebook

Twitter

Pinterest

Rıfat ARAZ rifat_araz@yahoo.com

Girdim gönül bahçesine;
«Elif»i gül, «dal»ı güldür!..
Nur bürünmüş gecesine;
Siyahı gül, alı güldür!..

Bir hikmetle, söz örülür;
Yedi nefse, gül verilir!..
Her âyetten, gül derilir;
Peteği gül, balı güldür!..

Aşk derdiyle, gül sezilir;
Her tesbihte gül çözülür!..
«Gül» okunur, «gül» yazılır;
Sohbeti gül, dili güldür!..

Gül bürünür, güler zaman;
Güle döner kevn ü mekân!..
Seyre girmiş akıl, iz‘ân;
Menzili gül, yolu güldür!..

Kâbe’si gül, Me’vâ’sı gül;
Sekiz cennet dâvâsı gül!..
İhram giymiş, takvâsı gül;
Tavâfı gül, hâli güldür!..

Gönül; güldür, gül ahvâli,
«Gül»de gördüm son visâli!..
Duy: «Ne diyor» Zü’l-Celâl’i?
Âlemlerin, kulu «Gül»dür!..

8 Eylül 2020, Ankara