2020 YILI RAMAZÂN-I ŞERİF
M. Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com
Şâbân’ı, Ramazân’ı, yeryüzünde ilk defa,
Ellerini koynunda, boynunu bükük gördüm.
Korona virüsüne, yenilince ol vefâ;
Yüzler hüzün sarmalı, gözde yaş dökük gördüm.
Sinansız şerefede, lâleyi sökük gördüm.
Kesildi şadırvanda, ruhları okşayan ses,
Gelmiyor güvercinler, kalmadı eski heves.
Minberleri hutbesiz, imamda sıcak nefes;
Çıkmayınca belini, dermansız çökük gördüm.
Sinansız şerefede, lâleyi sökük gördüm.
Minarelerde ezan, Kur’ân’ı kıraat var,
İnsanlığı huzura, davet eden hayat var.
Bu çağrıda Allâh’a, Rasûlü’ne bey‘at var;
Kulakları mühürlü, gözleri korkak gördüm.
Sinansız şerefede, lâleyi sökük gördüm.
Terâvih gecelerin, ışık veren kandili,
Mü’minlerin Allâh’a, dilekçeli ahvâli.
Ehl-i semânın Hakk’a, yakarıştaki dili;
Zamanı yol almada, gecikmez dakik gördüm.
Sinansız şerefede, lâleyi sökük gördüm.
Sahurda davul, zurna, çalar dengi dengiydi,
Mânîler söylenirdi, bahşiş işin rengiydi.
Çayda çıra, delilo, gecenin âhengiydi;
Gençleri kalbi kırık, yaşlıyı yıkık gördüm.
Sinansız şerefede, lâleyi sökük gördüm.
Meydanlarda yapılan, duâlar kayıp şimdi,
Komşulara iftarlık, dağıtmak ayıp şimdi.
Bayramı müjdeleyen, günleri sayıp şimdi;
Kelime-i tevhîdi, mahyada rakik gördüm.
Sinansız şerefede, lâleyi sökük gördüm.
10 Mayıs 2020, Elazığ