KIR AT İÇİN TÜRKÜ
ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de
Sarp kayalar, dik yamaçlar, mor dağlar,
Ey kır atım öpsün alın yazını…
Yüreğimde kurulurken otağlar,
Köroğlu da alsın ele sazını…
Yiğitlikten yana şâha kalkanda,
Düşman saflarını vurup yıkanda,
Nal sesleri şimşek gibi çakanda;
Zaman rüzgârlardan sorsun hızını…
Yıllar var ki, ben sılamdan sürgünüm,
Sevip, sevilmekten; deme yorgunum,
Çiğdemine, nergisine vurgunum;
Yaylalarda gezdir beyin kızını…
O edâna, çalımına bakayım,
Destan söyleyeyim, türkü yakayım,
Gerdanına mavi boncuk takayım;
Hak saklasın nazarlardan özünü…
Dolu dizgin deryâlara dalalım,
Peşimizde paçaları «ala»lım,
Gün batarken Çamlıbel’de olalım;
Kaldıralım bozkırların tozunu…
Kardeşlerin Kafkaslarda, Yemen’de,
Bir hasret ki büyür çayır-çimende,
Hayalini gördüm gelmez kemende;
Şair şiirinde çeksin nazını…
Yoldaşlığın gayri bana düş gelir,
Sadâkatin gözlerinden yaş gelir,
Servet’ime yalan dünya, boş gelir;
Süreyim mi ufuklarda izini?..