ÜSKÜP’TEN PRİZREN’E…
ŞAİR : TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI)
Senden ricâsı birdir,
Evlâd-ı fâtihânın…
«Koş gel figānı dindir!..»
Feryâdı, fâtihânın…
Vatandır bastığın toprak, atandır gördüğün makber,
Uyan doğrul ve koş artık, küheylânlar «yiğit» bekler!..
Öz yurdu Sırp mı alsın?
Ufkunda haç mı kalsın?
Öksüz mü aç mı kalsın,
Ahfâdı, fâtihânın?..
Durur Kalkandelen şehrinde bir dergâh: Harâbâtî,
Diyor: Mâzîyi eylersen eğer nisyan, harap âtî!..
Akşeyh’i kimdi, sorduk:
Meddah Baba’yla Saltuk,
Yûnus’la sanki Taptuk,
Üstâdı, fâtihânın…
Murâd almış Murâd’ın meşhedinden, kaç asırlık dut…
Diyor: Kurbânı ol Hakk’ın ve cennetten mekânın tut!..
Hak aşkı rehber oldu.
Destanlar ezber oldu.
«Allâhu ekber!» oldu!
Evrâdı, fâtihânın…
Neler duymuş, neler görmüş, tanık olmuş çınar söyler,
Kurutmak isteyenler kim mi? Sor Tâlî, pınar söyler…
Senden ricâsı tektir,
Evlâd-ı fâtihânın…
Hasretle inlemektir,
Feryâdı, fâtihânın…
vezni:
müstef’ilün / feûlün
mefâîlün / mefâîlün / mefâîlün / mefâîlün