BENİM!..
SÜKÛTÎ (Hızır İrfan ÖNDER) onderirfan@gmail.com
Çekmediğim acı kaldı mı bilmem,
Acıya kanmayan bu yürek benim!..
Akar gözyaşlarım sel olur silmem,
Gözleri korlaşan bu şafak benim!..
Her bayramda hüznüm niçin coşuyor?
Nev-baharda dertler neden taşıyor?
Zaman, mutluluğu niçin boşuyor?
Boynu bükük duran bu başak benim!..
Her şeyi yapmayı alırlar göze,
Yalanlar karışır artık her söze,
Yalancı baharı sunarlar bize,
Açar-açmaz solan bu çiçek benim!..
Zalimler azıttı aman vermiyor,
Gözleri kör olmuş zulmü görmüyor,
Hâfızam almıyor, aklım ermiyor,
Feryat-figan eden bu çocuk benim!..
Geçecektir elbet geçecek edvâr,
Gün gelir yıkılır aşılmaz duvar,
Her güçlükten sonra bir kolaylık var,
Umudu doyuran bu azık benim!..
Sükûtî’yim, yaktı canımı gurbet,
İnletiyor beni gördüğüm zillet!
Kardeş olunmadan olunmaz millet!
Hasreti harlayan bu firak benim!..