COŞUP SÖYLEDİĞİM ŞÂNINDAN SEN’İN!
Yusuf DURSUN yusufdursun66@yahoo.com
Hak’tan alıp hak söyleyen Rasûl’üm,
Âlemler can buldu canından Sen’in.
Nûru gibi pâk söyleyen Rasûl’üm,
Işıdı gönlümüz «gün»ünden Sen’in.
İlâhî pınardan oluk oluk su,
İçirdin kalmadı gaflet uykusu.
Amber nefesinle cennet kokusu,
Yayıldı mübârek teninden Sen’in.
Ne söylesen haktır, ne desen gerçek;
Rasûl’ümüz Sen’sin, Allâh’ımız tek.
Muhammed emindir: Budur tek ölçek,
Ayrılmaz yolumuz yönünden Sen’in.
Sende dağa-taşa merhamet vardı,
Düşmanına bile bir nimet vardı;
Solgun bahçelerin gülü kızardı,
Tâif’te dökülen kanından Sen’in.
Zulüm gördün, Sen’cileyin biz yandık;
Mîrac dedin, mîrâcına inandık,
Hicretinle firâkına boyandık,
Dönmedi zerremiz dîninden Sen’in.
Sen’de gördük biz yaşayan Kur’ân’ı,
Ahlâkınla mest eyledin cihânı,
Sen’sin Rasûl’lerin yüce sultânı,
Kimseler gidemez önünden Sen’in.
Kalem âciz kalır Sen’i yazmaya,
Kelâmım yok sîretini dizmeye,
Gücüm yetmez sırlarını çözmeye,
Coşup söylediğim şânından Sen’in!