GAZZE DEYİNCE…

Harun ÖĞMÜŞ

Bir buçuk milyar sanırdık Müslüman dünyâsını,
Hepsinin omzunda bilmiştik Kudüs dâvâsını.

Bir buçuk milyar değil, yokmuş meğer tek er bile!
Bir ömür düş görmüşüz -heyhât- açık gözler ile!

Çol-çocuk, genç-ihtiyar doğrandı kaç gün durmadan,
Baktı kaç devletli, sorsan; hepsi ismen Müslüman!

Yirmi üç gün seyredip ekranda haktan saptılar,
Körpecik mâsumlar üstünden hesaplar yaptılar.

Haydi yok vicdânınız bir parça gelsin rikkate,
Hiç görülmüş şey midir aldırmamak haysiyyete?

Sanmayın yalnız Filistin’dir düşen nâr altına,
Şânınız billâh alınmıştır ayaklar altına!

Hep Sen’in takdîrin Allâh’ım bu, eyvallah, tamam!
Sen ne istersen yaparsın, haddimiz olmaz kelâm!

Kim azîz olsun dilersen bahşedersin izzeti
Kim zelîl olsun dilersen tattırırsın zilleti

Kaybeder elbette mü’minler de, müstesnâ değil!
İmtihan dünyâsı dünyâ, cennetü’l-me’vâ değil!

Hepsi makbûlümdür, âmennâ İlâhî hepsine,
Ehl-i îman hor düşerken hikmetin vardır yine.

Lâkin, Allâh’ım, bununçün kimdir âlet ettiğin?
Öyle bir millet ki Kur’ân’ında lânet ettiğin,

Yirmi yüzyıldır cihân üstünde yok bir varlığı,
Başkasından güç alıp yapmakta her barbarlığı!

Kaç asır onlar için İslâm kucak açmış iken
Doğruyor İslâm’ı onlar çol-çocuk fark etmeden!

«Kaybeder bâzen de mü’minler» demiştim, yok, hayır!
Uğramaz mü’minler aslā kayba, zîrâ haklıdır!

Dâimâ üstün olan haktır, yenen zâlimse de
Bir şeref timsâli yükselmekte el-an Gazze’de

Şandır, izzettir, şereftir Gazze’nin kurtardığı!
Üstelik dergâh-ı Mevlâ’dır nihâyet vardığı!

Tut ki toptan yok edilsin, kalmasın tek bir nefer,
Böyle bir mağlûbiyet gerçekte parlak bir zafer!

Vezni: fâilâtün / fâilâtün / fâilâtün / fâilün