ÇELİŞKİDEN BİR GAZEL

EDÎBÎ (Recep YILDIZ)

Ben kendimi hep «sen» diye, «hep sen» diye yendim;
Ammâ sana baksam görünen hep yine kendim!

Aşkın yolu elbette yokuştur, biliyordum;
Ammâ daha ben çöl gibi düz yolda tükendim!

Allah biliyor, bende hüner, bende sır ammâ,
Ammâ ne yaman bir perisin, kalmadı fendim!

Gül goncasısın, her cana can, özge cihansın
Ammâ bir uzak düş gibisin, olmaz efendim!

Dengim mi Edîbî diye meydân okumuşsun,
El-hak güzelim, var mıdır âlemde menendim!

Vezni: mef’ûlü / mefâîlü / mefâîlü / feûlün