Yunus’a Gideyim…
Sadettin KAPLAN
Alıp gönül berâtımı,
Varıp Yunus’a gideyim…
Sevi denen «sırât»ımı,
Sarıp Yunus’a gideyim…
Budadım gençlik çağını,
Suladım sevdâ bağını…
Kabaran kibir dağını
Yarıp, Yunus’a gideyim…
Yerindeyken gök ve zemin,
Bilip olmak için emin,
Gizemini şu âlemin
Sorup, Yunus’a gideyim…
Gerip gönlümün yayını,
Vurdum göklerin ayını.
Toprağın doru tayını
Sürüp, Yunus’a gideyim…
Görmek için eserimi,
Toprağa kardım terimi…
Gayrı hesap defterimi
Dürüp, Yunus’a gideyim…
Aylar izliyor seneyi,
Neyi bekliyoruz, neyi?
Ömür denen ham meyveyi
Derip, Yunus’a gideyim…
Ecel gelir sine sine;
Yolun ucu varır «sin»e…
Emâneti sahibine
Verip, Yunus’a gideyim…
Dağlar çıksa da uğruma,
Aşk cevap verir çağrıma.
Can baharını bağrıma
Serip, Yunus’a gideyim…
Uslanamadım us gibi,
Giydim aşkı fânus gibi,
«Ben sırrı»na Yunus gibi
Erip, Yunus’a gideyim…