Utkun Yenilgi
Sadettin KAPLAN
İçimi almıyor dışımın kabı
Sustu ilk çığlığım son emelimde
Hangi sesi arar ölüm mızrabı
İkide bir kopan nevâ telimde?..
Bir papatya gibi açar elimde
Ecel şerbetine bandığım bıçak
Her gece koynuma bir ölüm girer
Deniz tenli alev saçlı sımsıcak…
Binlerce örümcek bir sevdâ örer
Boyutsuz bir beden ne kol ne bacak
Kelebekler düşten bir perde gerer
Ey ruh bu kuytuda kim saklanacak?..
Ben ki her gece bu haclegâhımda
Şerbet gibi içeceksem ölümü
Bin vuslat yanarken tek bir âhımda
Sorma bana gönül sağ mı ölü mü?..
Gökler asılıyken yerin ucunda
Kan tomurcuklanır terin ucunda
İçerim kan ağlar kan içer beni
Hançer kında durur kın biçer beni
Her yenilgim bir utkunun ucunda
Gün çıngısı gibi tekrar doğarım
Şimşek gibi bir kılıcın ucunda…