Sevda Nöbetçileri
NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ)
Ezelden ebede gül destesini,
Derleyip gönüle sunan sizsiniz.
Güzelden süzülen hâl bestesini,
Sırlayıp aşk ile dönen sizsiniz.
Sizdedir atadan yadigâr sancak,
Cehalet ilimle boğulur ancak,
Tüter ufkumuzda binlerce ocak,
Harlayıp ateşi yanan sizsiniz!
Mevlâ’m bir eylemiş, iki değeri;
Şüheda kanıyla âlimin teri,
İrfan ordusunun kutlu erleri,
Parlayıp mum gibi sönen sizsiniz!
İlim, fen, sanatta usta olanlar,
Hikmet ile her hususta olanlar,
Millet darda kalsa yasta olanlar,
Gürleyip zulmeti yenen sizsiniz!
Hiç zâyî olur mu bunca emekler?!.
Hak rızâsı uman daha ne bekler?!.
Niyazkâr binaya bir tuğla ekler,
Birleyip rahmete kanan sizsiniz!