Yükselir
GÜNBEYLİ (Mahmut TOPBAŞLI)
Safını belli eder su taşıyan karınca,
Engeli aşmak ister, önünde dağ yükselir.
Yamaçtan tırmanıp da, tam zirveye varınca,
Hakikat âleminden özge bir çağ yükselir.
Gözlerim izlerinde aşkı arayan nehir,
Sevdalı yüreğimden yüzüme yağan şiir,
Dizilir tesbihime parlak yıldızlar bir bir,
Ezelden tâ ebede kopmayan bağ yükselir.
Aşk ezelden yazılı, yüreğin dokusunda,
Aşk ile okşadığım bir gülün kokusunda,
Seherde uyanılan ârifler uykusunda,
Ruhları aydınlatan nice çerağ yükselir.
Bir bahar esintisi kuşatırken dört yanı,
Gecenin sessizliği çınlatıyor meydanı,
Işıtırken gönlümü gönüllerin sultanı,
Livâü’l-hamd yazılı, kutlu otağ yükselir.
Ayırma gülüşünü gönlümün sularından,
Yankılanır âsuman güvercin «Hû»larından,
Günbeyli’nin gönlüne cennet kokularından,
En berrak çiçeklerle bezenen bağ yükselir…