KİRLİ EKRANLAR!
ECRÎ (Huzeyfe YÜKSEL) Şerli ekranda nesiller eriyor. Gönül, ahlâklı yiğitler arıyor. Her rezil sahne günah, gözlere kir, Olmasın âileler şerre esir. Diziler, iffeti tahrif ediyor, Hem edepsizliği târif ediyor. Şehvetin dehlizi, mikroplu kutu, Neslin ahlâkını, kökten yuttu. Koca ekran küçülüp düştü ele, Tertemiz canları fırlattı sele. İşte tek gözlü bu vahşî canavar, Kulu Hak’tan koparıp nâra atar. Öyle yaklaştı […]
Continue reading »