YÜZAKI DERGİSİ – YÜZAKI YAYINCILIK
Muhteşem Bir Mâzîden İhtişamlı Yarınlara…
Hakkı ŞENER sairimam01@hotmail.com Geldin mi nihayet sevgili ölüm! Şimdi ötelere uçma vaktidir. Hakkını helâl et, elvedâ gülüm! Koyunu kuzudan seçme vaktidir. Elbet bir gün dolar biçilen vâde, Sanma sen kendini bundan âzâde! Ecel ki Mevlâ’dan sunulan bâde; Vuslat özlemiyle içme vaktidir. Tarlalarım, bahçelerim, güllerim; Konaklarım, saraylarım, tüllerim; Hoşça kalın ayaklarım, ellerim! Karşı kıyılara göçme vaktidir. Tamam oldu bu dünyada […]
Continue reading »GÜNBEYLİ (Mahmut TOPBAŞLI) mahtopbasli@hotmail.com Gönlümün aynasında, özge insan görünür… Gülümseyen yüzümde, vird-i zeban görünür… Sığınarak içime, beklerim gül vaktini, Kar beyaz zirvelerden, fasl-ı hazan görünür… Visal akar gözümden, vuslatın peşindeyim, Ümitle beklediğim, dest-i zaman görünür… Yüreğimde tutuşur, Keremce sevdalarım, Şükür dolu hâlimde, ahd ü peyman görünür… Deldiğim taş kalplerdir, Ferhat sanmam kendimi, Mecnûn’un aşkı nerde, yerle yeksan görünür… Coşkun […]
Continue reading »FİGANÎ (İbrahim BAZ) ibrahim.baz@hotmail.com Kapandık apartman denen evlere, Eşi, dostu artık özlemez olduk. Kırk yıllık hatırı yük olur diye, Kahvenin altını közlemez olduk. Bıraktık köyleri, döküldük şehre, Caddeler dönüştü, insandan nehre, Nasıl dûçâr olduk bu zâlim zehre; Geceler düşünüp sızlamaz olduk. Bedenler sahnede, düştü pazara, Kalmadı tahammül; söze, azara, Ar kalmayan yüzler nasıl kızara? İşlenen günahı gizlemez olduk. Kendinden başkayı […]
Continue reading »CELİL (Halil GÖKKAYA) halilgokkaya@gmail.com Bizi çeken bir ummâna, Gidiyoruz oluk oluk. Vedâ edeceğiz câna, Sönmüş gözler, benzin soluk; Son yolculuk, son yolculuk… Bazan tatlı, bazan tuzlu, Bazan sıcak, bazan buzlu, Yüzüyorken sakin-hızlı, Denizden habersiz balık; Son yolculuk, son yolculuk… İbâdetle nefsin solsun, Yüreğine Allah dolsun, Göçme ânı, vuslat olsun, Bakmayalım alık alık; Son yolculuk, son yolculuk… Hakk’a ermek gerçek […]
Continue reading »Bekir İsmet ÇİÇEK bekirismetcicek@gmail.com Her nefis, ölümle döner Rabbine, Mü’min Mevlâ’sına îmanla döner. Sâdıklar sıdkını sunar Rabbine, Muhsinler kullukta ihsanla döner. Kur’ân’ı dinleyip duymayan kimse, Hakk’ın davetine uymayan kimse, Rasûlü sevip de saymayan kimse; O Kerîm Rabbine isyanla döner. Kiminin sağlamdır dîni, îmânı, Meçhuldür bilinmez adı ve sanı, Allâh’a satarak malı ve canı; Cennet mukābili bir canla döner. Kiminin telâşı […]
Continue reading »Ali Çelebi Eğerçi hâne-i pür-nakşdır sarây-ı cihân Velî kitâbeleri “küllü men aleyhâ fân!” vezni: mefâilün / feilâtün / mefâilün / feilün (fa’lün) hâne-i pür-nakş: Süslü ev. velî: Fakat.
Continue reading »Abdullah GÜLCEMAL abdullah_gulcemal@hotmail.com Al, yeşil renkleri sarıya verdim, Bütün çiçekleri arıya verdim, Bal Sen’in kapında, kovsan da gitmem… Yürüdüğüm yollar dikenli, taşlı, Gönül gözlerimi, kirpiği yaşlı, El Sen’in kapında, kovsan da gitmem… Son nefes zikrinle dolarsa sürem, Rahmet, izzet, ikram, lütuf ve kerem, Bol Sen’in kapında, kovsan da gitmem… Bilmiyorum, saklanacak ne kaldı? Şu dünyada koklanacak ne kaldı? Gül […]
Continue reading »
Yazar: Osman Nûri TOPBAŞ Hocaefendi AZLAR Hazret-i Ömer’in yanında bir kişi; “–Yâ Rabbî! Beni azlardan eyle!” diye duâ ediyordu. Ömer -radıyallâhu anh-; “–Bu nasıl duâ?” diye sordu. O kişi de şöyle cevap verdi: “–Duydum ki Allah Teâlâ; وَقَل۪يلٌ مِنْ عِبَادِيَ الشَّكُورُ «Kullarımdan şükredenler azdır.» buyurmuş. Ben, beni işte o «azlar»dan kılmasını istiyorum.” Hazret-i Ömer bu cevabın karşısında hayret ve tevâzu […]
Continue reading »
Yazar: Osman Nûri TOPBAŞ Hocaefendi TEVBE FIRSATLARI Hazret-i Ömer’in hilâfeti zamanında bir hırsız yakalanmıştı. Hakkında hüküm verilmişti ve cezalandırılmaya götürülüyordu. Bu esnada Halîfe’ye şöyle yalvardı: “–Bana acıyın! Daha önce hiç hırsızlık yapmadım. (İlk kez nefsime uydum!)” Ömer -radıyallâhu anh- dedi ki: “–Ömer’in Rabbine yemin ederim ki doğruyu söylemedin. Allah, kulunu ilk günahında muâheze etmez! (Mutlaka sana nice fırsatlar ve işaretler […]
Continue reading »
Sami GÖKSÜN Âlimlerin tespitlerine göre, Kur’ân-ı Azîmüşşân’ın üçte biri âhiret îkazıdır. İnsan; dünyanın aldatıcı efsunları sebebiyle, ölüm hakikatinden gafil yaşar. Ecel gelince çok geç olacağı için insana daima ölümü ve ötesini hatırlatmak gereklidir. Biz de bu hatırlatma vazifesini yerine getirmeye, âyet-i kerîmeler ile başlayalım: “Nihayet onlardan birine ölüm gelince; «Rabbim! Beni dünyaya geri döndür de, bıraktığım dünyada, sâlih bir amel […]
Continue reading »