Açıklama
O’nun gönlünde ne vardı?
•O’nun gönlünde; hidâyet bekleyen insanlık vardı. •O’nun gönlünde; takvâya eriştirilecek ümmet vardı…
•O’nun gönlünde; dertlerine derman olunacak garipler, mazlumlar, kimsesizler ve
yetimler vardı. Çünkü; O’nun âlemlere rahmet olan gönlü, uçsuz bucaksız bir cihan gibiydi. Bütün mahlûkat o
gönlün derûnundaydı.
Kezâ;
O sav bir yağmur gibiydi; bütün ücrâları bile yeşertiyordu. O sav bir güneş gibiydi; bütün kuytuları bile
aydınlatıyordu. Bu dâvâda; Ömür boyu Rasûlullah sav Efendimiz, hiç tatil yapmadı. Bir ağacın altında istirahat
edeyim demedi. Çünkü O sav;
•Açları doyurmakla açlığını unutur, mânen doyardı.
•Fakirlerin derdine derman olmakla ferahlardı.
•Hidâyetlere ve takvâya vesile olmakla, huzur bulurdu.