AFV İLE MEŞHUR

Itrî (Buhûrî-zâde Mustafa Efendi)

 

 

Sâyesi düşmez yere bir böyle nahl-i Tûr’sun,

Mihr-i âlem-gîrsin baştan ayağa nursun,

 

Târik-i gülzâr-ı âlem, mâlik-i mülk-i adem,

Münkîrine mahz-ı mâtem, mü’minîne nûrsun… 

 

El benim, dâmen Sen’in, ey Rahmeten li’l-âlemîn,

Şöhretim isyân benim, Sen afv ile meşhûrsun!

 

vezni: fâilâtün / fâilâtün / fâilâtün / fâilün