BELGRAD MERSİYESİ
Memduh CUMHUR
Yollara hasretle düşüp daldım elem rüzgârına,
Karşıda gönlümce mübârek Kalemeydan tepesi,
Cedlerin at koştuğu yerlerde akından akına,
Toprağa sinmişti fetih devrinin ulvî hevesi.
Servilerin ruhlar uzanmış ebedî gölgesine;
Belki de hâlâ karışır rüzgârın engin sesine,
Akşam olurken Kalemeydan’da zafer velvelesi.
Ayrılışın hüznünü sessizce taşır yaslı Tuna,
Gönlüme aksettirebilsin diye yalnızlığını.
Son günün ardında şafak rengi bürünmüş suyuna.
Rüzgâra gem vurduğumuz zorlu akınlar çağını,
Görmeye geldim Tuna üstünde aziz bir kaleden.
Çok seneler var ki Budin’den beri mecnun gibi ben,
Yollara düşmüş ararım eski vatan toprağını.