DUAM GÜNE, YARINA
Hadi ÖNAL hadional@mynet.com
Engel, engeliyle konur tabuta,
Erdem tıkanırsa demir kafese.
Gönül râzı değil kurtlu kuruda,
Duâlarım o ki bir rüzgâr ese…
Bir rüzgâr, aynada acıyı göre,
Bir rüzgâr, katlaya dertleri düre,
Bir rüzgâr; mutluluk, esenlik vere,
Son vere kedere, gama, yeise…
Yarıla küfürler şahdamarından,
Kurtula baharlar dehrin darından,
Düşler emin ola sırlı yarından,
Yolları şer değil, çiçekler kese…
Dilek kabul ola; gökler, gül sağa,
Şifreli bulutlar güle toprağa,
Üşüyen sevgiye yağmurlar yağa,
Boy vere sevdalar kalmaya köse…
Her hücre selâma, secdeye dura,
Sütler ter dökerek benliği yora,
İlimler iz süre mayayı sora,
Kırbaçlı vakitler dönüşe süse…
Uçarken raks ede kuşlar havada,
Renkler ırmak ola; bezene ada,
Yankılana tekbir, bir ulu sedâ,
Yâ hû derman ola âhir nefese…
Duâlarım o ki sönmeye mâhım,
Gecenin koynunda kalmaya âhım!
Umut ver, çare ver, güç ver Allâh’ım!
Açılan ellere, yakaran sese…
16 Kasım 2010, Elazığ