İNTİZÂR BENİ…
Rıfat ARAZ rifat_araz@yahoo.com
Yâ Rab, aşk derdine mübtelâ oldum;
Yaktı ney misâli âh u zâr beni!..
Bu vuslât yolunda kaç menzil aldım;
Kaç mevsim yoğurdu intizâr beni?..
Sen attın gönlüme, hasret ağını;
Sen vurdun bağrıma vefâ dağını!..
Bahtımda ararken o gül çağını;
Oduna yandırdı bu gülzâr beni!..
Dünyayı ukbâma durak eyledin;
Nefsimi nefsime uzak eyledin!..
Ömrümü bir aşka tutsak eyledin;
Bilenler buldular târumâr beni!..
Bu tahtlar, bu taçlar kime yâr oldu?
On sekiz bin âlem bir pazar oldu!..
Bu devrân başımda dönen dâr oldu;
Hâlden hâle saldı bu efkâr beni!..
Mârifet takvâda, takvâ ihsanda;
Hakikat nûrunun şu‘lesi canda!..
Haşr u neşr içine düşen zamanda;
Esrârım eyledi âşikâr beni!..
Hem gelen hem giden zikreder Sen’i;
Bir seyr-i sülûkta buldum ben beni!..
Vecd ile okudum, şerh ettim canı;
Bu kalbe eyledin giriftâr beni!..