GÖNÜL
M. Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com Dövünüp üzülme boşa, kaderini yaşar gönül. Göz kırpınca gün yokuşa, gölgesine koşar gönül. Felekle olan oyunda, üstü çizilir onun da, Pişman olur en sonunda, yaptığına şaşar gönül. Bilmediğinden gāibi, telâşlanır yol sahibi, Kızgın ateşte süt gibi, sığmaz tene taşar gönül. Yele verir otağları, şâhit tutar gök tuğları, Bulut şapkalı dağları, kanatlanır […]
Continue reading »