KURDUM ZAMANI…
NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com Rûhum bedenimi bulduğu anda, Mâverâ dedeye sordum zamanı… Dokuz ay, on günlük kaldığım handa, Sabırla bekleyip durdum zamanı… Rabbimin nusreti peş peşe indi, Ben ağlarken sevenlerim sevindi, Ana şefkatiyle feryâdım dindi; Huzur kundağına sardım zamanı… Çocukluğum uçtu körpe kuş gibi, Bazen hayal gibi bazen düş gibi, Hatırda kalanlar bir nakış gibi; Ebemkuşağına serdim zamanı… Ateş çemberinden […]
Continue reading »