GAZZELİ ÂMİR’E SESLENİŞ

Ahmet Ragıb ALEMDAR aragibalemdar@hotmail.com

 

 

Bir altın tas ki örselenmiş, islenmiş,

Köhne yüzeyi, gözyaşıyla ıslanmış.

Vakurca sinmiş bir çocuk arkasına,

Vermiyor suyu ondan bir başkasına.

 

İnsanlar gözden ırak tutarken yası,

Hayrandır o pak gönle şehâdet tası,

Mübârek kanı, kokusu ve rengiyle;

Gül-i Rasûl’e benzemiş mihengiyle.

 

Yakıcı ağıt, kurşunî gözler ve de,

Gurbet faslında mehbut sesler sînede.

Bağlanmış taşlar düşüyorken gövdeden,

Bir nağme söyler tam da ufkî perdeden.

 

Hissetmez lâkin, hissedemez bir hâle,

Dûçâr olmuşuz ve yalnız kîl u kāle.

Îtimat ile mütesellî olmuşuz,

Lebâleb hayal ve hevesle dolmuşuz.

 

Âmir! Sen ulvî yürekli Hak erisin!

Sana uzanan eller yansın, erisin!

 

Biz;

Her yanımızda acziyet nişânesi,

Sen!

Cefâ yurdunda bir vefâ nümûnesi!

 

Hediyeler, arz edenin kadrincedir,

Affet! Bizleri yakmasın ulu Kadîr…

27 Ağustos 2025