UTANDIM!

Kemal AKGÜL kemalakgul1903@gmail.com

 

Aynalar yüzüme vurmayın beni!

Baktıkça kendime, hâlden utandım!

Kurtuluş yolunun azdır gideni,

İnsanlık adına yoldan utandım!

 

Nefs yanaşmaz hatasını tamire,

O yüzden defterler dönmüş kömüre,

Neler sığmazdı ki koca ömüre;

Yaşanılan onca yıldan utandım!

 

Kifâyet etmiyor göz, bakar köre,

İnkâra saplanır, göz göre göre,

Ne ahlâk var, ne saygı var, ne töre…

Bu asırda, şu nesilden utandım!

 

Ham duruyor henüz olmamış gibi,

Hayâdan bir nasip almamış gibi,

Yalansız söz- sohbet kalmamış gibi;

Yeminle iş gören dilden utandım!

 

Yüce Kur’ân; «İslâm Hak Yol» diyordu,

Rabbine varacak «tek yol» diyordu,

Müslümana; «Dosdoğru ol» diyordu.

Eğri büğrü olan kuldan utandım!

 

Yaprağı katmerli, dokusu güzel,

Açılmış dalında kokusu güzel,

Başı öne eğik, rükûsu güzel;

Akgül’üm demeye gülden utandım.

 

18 Haziran 2025