KÖYÜME GİTTİM

Osman TAŞ osmantas909@gmail.com

 

 

Doğup, büyüdüğüm köyüme gittim,

Her yerde hâtıran, izin var dostum!

Çıkıp da kayadan köyü seyrettim,

Yaralı gönlümde sızın var dostum!

 

Bir süre oturup hayale daldım,

O eski günlere bir gidip geldim,

Çeşmenin başında bakarken buldum;

Garibi izleyen gözün var dostum!

 

Temmuz sıcağında ekin biçenler,

Terlemiş, testiden suyun içenler,

Kağnı ile yaylasına göçenler;

Göçünü yollarda, düzen var dostum!

 

İki göz evleri yapılmış taştan,

Çocuklar kirlenmiş, toz-toprak taştan!

Yüzleri kızarmış kızgın güneşten;

Üzüm yolduk diye, kızan var dostum!

 

Kimi düven sürer, harman yerinde,

Sığırlar salınır, sabah köründe,

Koyunlar sağılır, ahraç yerinde;

Terinde gül açmış, yüzün var dostum!

 

Bağlar bozuluyor, tandırlar yanar,

Kabaklı, yoğurtlu pekmezler kaynar,

Düğünler başlamış, gelin-kız oynar;

Bilmem diye, oyunbozan var dostum!

 

Seven sevdiğine, uzaktan bakar,

Hasret yağmurları, sel olup akar,

Vuslatsız sevdalar yürekler yakar;

Derdinden şiir yazan var dostum!

 

Hepsi rüya imiş, birden uyandım,

Yaşadıklarımı hakikî sandım,

Gerçekle yüzleşip, bir daha yandım;

Osman’ım ne kara, yazın var dostum!..