BEYİTLER

Dursun KARAGAN

 

 

Vicdanların kıyâmı nefsi getirir dize,

Yeter ki başvurulsun bir akl-ı mümeyyize.

 

Hedefe varmak için kervan koyuldu yola,

Kılavuz değişse de o artık vermez mola.

 

İsterse yanlış olsun, asla kararsız olma!

Giy edep libâsını, sakın ha arsız olma!

 

Düşecek birer birer küfrün tüm kaleleri,

Ayak bağı olacak tuzak ve hileleri.

 

Yetmeyecek güçleri ne yapsalar nâfile,

Gel gör ki söz kâr etmez, câhile ve gafile.

 

«Çağdaş» sözü tâğûtun çağa kattığı zehir,

Çağa damganı vur ki, çağ sana olsun esir.

 

Kırarım her hatırı Hakk’ın hatırı için,

Yeter ki Rabbim bana gücenip incinmesin!

 

Tek gaye Hak rızâsı, gayrısı teferruat,

Tek o kalsın gönlünde, gayrıyı çıkar ve at!

 

Şekil değil insana insanlık vasfı veren,

İnsan odur ki aklın kullanıp Hakk’a eren.

 

Gece-gündüz mazlumu, miskini, açı ara!

Yarasına merhem ol, kurtar düşmüşse dara!