kader – Sayfa 3 – YÜZAKI DERGİSİ

«BUDUR HAKK’A RIZÂ…» DEDİM!..

1 Ocak 2016

ŞAİR : Rıfat ARAZ rifat_araz@yahoo.com Aç o derin mânâya bak; «Sende kader, kazâ…» dedim!.. «Gül» oduyla yandı ocak; «Nefse indi ezâ…» dedim!.. Kır Menât’ı, sök, at Lât’ı; Tesbihte duy kâinâtı!.. Halîl gibi gör fıtratı; «Kol geziyor Uzzâ…» dedim!.. Yûsuf kokar içli gamım; «Hikmet» ister her ilhâmım!.. «Bu kaçıncı nefs kıyâmım; Bu kaçıncı gazâ?» dedim!.. Şevkle yoğur aşk harcını; İsmail tek […]

SEN VARSIN…

1 Ağustos 2015

ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de Güzelliğin anlatılmaz Allâh’ım, Sevdiğimin bakışında Sen varsın… Rahmetine muhtaç; suçum, günahım, Kaşlarını yıkışında Sen varsın… Aklım ermez, nefs elinde çiğmişim, Hüznün, derdin; gül yüzüne değmişim, Kaderimden yana boyun eğmişim, Gözyaşımın akışında Sen varsın… Bu dünyaya kanma, satar dediler, Dost sandığın, yardan atar dediler, Nâdan sözü, kalbe batar dediler, Garibin ah çekişinde Sen varsın… Mest-i hayran […]

Gerek Var mı Söze Böyle?..

1 Haziran 2015

ŞAİR : Rıfat ARAZ rifat_araz@yahoo.com Kalk bir ömrü ihyâ eyle; Baharı sar güze böyle!.. Esrârı duy, hayâ eyle; Gaybı gelme yüze böyle!.. İbretle gör sağı-solu; Hatır gözet, hoş tut kulu!.. Sabret, budur takvâ yolu; Nefsi indir düze böyle!.. Gönül, ahdi koyma elden, Hak virdini salma dilden, Kul payını al ikbalden; Hikmet doğdu göze böyle!.. Çöz bu yükü tut ışığa; Nefsi […]

Mîrac Kıt‘aları

1 Mayıs 2015

ŞAİR : TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI) Dâvâya Döndü Zannetme Sidre’den yine dünyâya döndü O… Dünyâ-yı dûna dönmedi, dâvâya döndü O… Bir lâhza gayra bakmadı, Mevlâ gören gözü… Bir zerre ayrı düşmedi, Mevlâ’ya yâr özü… vezni: mef‘ûlü / fâilâtü / mefâîlü / fâilün Yükselmeye Bak!.. Toprağın bağrı değildir ki değişmez kaderin… Yere saplanma ey insan, göğe yükselmeye bak!.. Ya letâfetle göğünsün, […]

Ömer Hayyam Rubâîlerini Türkçe Söyleyiş -2-

1 Nisan 2015

ŞAİR : Harun ÖĞMÜŞ Hükm-i Kader Her nîk ü bedî ki der nihâd-ı beşerest, Şâdî vü gamî ki der-kazâ vû kaderest, Bâ-çarh mekun havâle k’ender reh-i ışk, Çarh ez-tu hezâr bâr bîçâreterest. (Ömer Hayyam Rubâîleri, trc. Abdullah Cevdet, nşr. Mehmet KANAR, İst:, Şûle, 2013, s. 186) Dünyâda vukû bulan bütün hâdiseler, İster iyi, ister kötü hep hükm-i kader. Hamletme sakın […]

Söz Gelir, Gider

8 Mart 2015

ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com Vefâsız yâr selâmını kesse de, Gönülden gönüle «haz» gelir, gider… Hüzün ile hicran yeli esse de, Nice kış tükenir, «yaz» gelir, gider… Kimi fermanlara çile yazılır, Candan ayrı kalan cânan üzülür, Göçler hazırlanır kervan dizilir, Diyardan diyara «iz» gelir, gider… Kadere itiraz kimin harcıdır? Mevlâ’ya ibâdet kulun borcudur, Sabrın sonu ihsan, burcu burcudur, Kavrulan […]

Gel Bir Özge Zamandır Bu!..

1 Şubat 2015

ŞAİR : Rıfat ARAZ rifat_araz@yahoo.com Bir âlem ki giden gelmez; Gör ne devir, devrândır bu!.. Gayb hâlini bilen, bilmez; Ne hoş edep, erkândır bu!.. Oku, O’nun yok ile var; Kor bağrıma düştü efkâr!.. Can seyrini gör âşikâr; Bir katrede tufandır bu!.. Gönül, hoş et garip cânı; Bir secdede bul Cânân’ı!.. Her nefeste tut mîzânı; Dayan îman, ihsandır bu!.. «Kader» dedim […]

Beyaz Korkular

1 Şubat 2015

ŞAİR : M. Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com Haramdan el çektiren korkulara talibiz. Bu fikir pazarında yenilsek de galibiz. Allâh’a yaklaştıran gam, keder cana minnet, Var mı bundan güzeli, daha büyük bir nimet… Tevekküle sarıldık, esir aldık korkuyu, Sildik hayatımızdan gaflet dolu uykuyu. Âleme âlim gerek renkleri tasnif için, Doğru tartılan suyu doğru bardaktan için. Korkumuz ne maîşet, ne dünyalık ünümüz, «Dâr-ı […]

KIT‘A

1 Ocak 2015

ŞAİR : Memduh CUMHUR memduh47@hotmail.com Sevdâ yolunda şevk ile vuslat peşindeyiz, Hasret kader midir, sonu gelmez mi minnetin? Bir ân açılsa perde, olur her şey âşikâr; Sevmek hayâtın aslı, sevilmekse cennetin. vezni: mef‘ûlü / fâilâtü / mefâîlü / fâilün

DÖNMEYE DEĞİL ÖLMEYE…

5 Aralık 2014

YAZAR : Ahmet ZİYLAN Bir zamanlar bu dünya hayatı gözümüzde değersizdi. Kadere bambaşka bir derinlikte îmân edilirdi. Dünya değersiz, kader de Allah’tan olunca; başa gelene sabredilirdi. Hele büyüklere hürmet işin içine girmişse, sabretmek tabiî bir vazife hâlini alırdı. Babalar babaydı. Sözleri emirdi. Emir demiri keserdi. Evlâtlar babalarına hem itaatkâr hem de hürmetkâr idi. Kocalar kocaydı. Hanımlar da hanım. Hanımlar beylerine […]

« 1 2 3 4 »