ÂH YÂRİM!

Ahmet AYDIN   Gül gül tutuşturdu yine baharı, Kalpte aşkın sönmez közleri vardı. Alevlendi hattâ gözün pınarı, Onda cemrelerin özleri vardı… Öğüt dinlemedi gönül kulağı, Yakıp kül eyledi yârin yanağı. Sussa ne çıkar ki, gonca dudağı, Her şeyi anlatan gözleri vardı… Düşündükçe yâri daraldı gönül, Açmadı gönlümü şu kırmızı gül. Aşkın son şevkinde sustu ya bülbül, Ruhuma can veren sözleri […]

Continue reading »
1 2 3