Zamanın, Mekânın ve İnsanlığın Hayran Olduğu; KUL PEYGAMBER!

YAZAR : Raif KOÇAK raifkocak@gmail.com   Allah Teâlâ kâinâtı yarattığından beri, diller O’ndan daha değerli bir insanın adını anmadı. Gözler, O’ndan daha güzelini görmedi. Kulaklar, O’nun sesinden daha güzel bir ses duymadı. Lisan O’nu anlatmaktan, kalem O’nu yazmaktan âciz kaldı. Hiçbir kelâm O’nu tam mânâsı ile anlatamadı.   O -sallâllâhu aleyhi ve sellem-’in bebekliği de, gençliği de, yetişkinliği de harikulâde […]

Continue reading »

ÂH ANNECİĞİM!

YAZAR : M. Ali EŞMELİ seyri@seyri.com seyri@yuzaki.com Kulağı göze özendirdiler, gözü de kulağa. İkisi de beynin kapısını tıklattı. Kulak atıldı önce: ‒Ey beyin! Ben de görmek istiyorum. ‒Fakat sen işitmek içinsin. ‒Ne yani, hür bir uzuv olarak benim de görme faaliyetim olamaz mı? ‒Mümkün değil, üstelik doğru da değil. ‒Hayır, mümkün ve doğru! ‒Sonun hüsran olur ey kulak! İşitme değerini […]

Continue reading »

ÂH, EY MERHAMET!

ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) -Ebced değeri Allah lâfzına tekâbül eden ve «Allaah» diye çağıldayan 66 beyit- Vakit tamam, ana rahminde nazlı bir bebecik, Hayâta göz açılan anda, cismi pek nâzik, Ne sancılarla doğarken, biraz buruk gerçi; «Ya ağlarım, gülerim, zıplarım!» diyordu içi! Ne tatlı şeydi sarılmak, doğup da annesine, Ne hoştu uykuya dalmak, yatıp da sînesine. Nefes nefes […]

Continue reading »

EY ŞEHİDİM!

ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de -Şehidlerimize ithaf…- Ah yiğidim, sen toprağa düşünce, Ay yıldızlı al bayrağa sararlar… Ateşten çığ bir ocağa düşünce, Acımıza lügatte söz ararlar… Geceler ki ayaz, kurşun ıslığı, Ölüm gelir, sevdiğini sobeler… İçimizde annelerin çığlığı, Hüzün dolar, minareler, kubbeler… Gözlerinde rüya görür yağan kar, Hayallerin ufuklarda dolaşır… Kaderin de bir cilvesi, nazı var, Nasipliler sonsuzluğa ulaşır… Destanını […]

Continue reading »

ANAMIN ÇİLESİ

ŞAİR : GÜNBEYLİ (Mahmut TOPBAŞLI) mahtopbasli@hotmail.com -Rahmet duâlarıyla- Direnip hoyratça esen yellere, Kadere rızayla bakıp durmuşsun. Can yakan sükûtu verip dillere, Kendi yüreğine kendin vurmuşsun. Tutuşan yüreğin köz olmuş kırk yıl, Ne acılar görmüş ağaran saçın. Teselli etmemiş ne söz, ne akıl, Dingin dirençlerle parlamış taçın. Evlât acısıyla dağlanmış sînen, Gözyaşın içine akmış Yûsuf’ça. Paylaşılmaz bir dert sarmış yakînen, Duâların […]

Continue reading »

ACIYI EN İYİ «ANA»LAR ANLAR

YAZAR : Raif KOÇAK raifkocak@gmail.com Anacığım; erken göçtün dünyadan… Sen gideli koskoca yirmi yıl olmuş, yeni fark ettim. Ama hem yerin, hem de yaran hâlâ belli. Bilir misin? Koca adam olduk! Evlât sahibi olduk ama birisi yanımda; «Anne!» deyince içimde bir tufan kopuyor anne… Bazen düşünüyorum, içim acısa da, dilim söylemeye gitmese de; «İyi ki erken gitmişsin.» diyorum anne. Böyle […]

Continue reading »

VATAN AŞKI ve ŞEHİDLİK

YAZAR : İrfan ÖZTÜRK Vatan mukaddestir. “Vatan sevgisi îmandandır.” demişlerdir. Çünkü şanlı ecdâdımızın mübârek vücutlarını bu vatan, karnında saklıyor. M. Âkif’in dediği gibi, vatan toprağımız, sıkılsa şühedâ fışkıracak derecede şehid kanlarıyla sulanmıştır. Vatan kıymetlidir. Çünkü hayattaki vatan evlâdını, üzerinde barındırıyor. Din onun üzerinde yaşanıyor. Ecdadımızın kabirleri, türbeleri, camilerimiz, tarihî eserlerimiz onun üzerinde… Vatan candan azizdir. Çünkü vatan dînin mahfazası, ırz […]

Continue reading »

Zerresi Cennete Mâni: KİBİR

YAZAR : H. Kübra ERGİN hkubraergin@hotmail.com Televizyon dizilerinin ahlâkî tahribatı üzerine birçok yazılar yazılmıştır. Hayâ duygusunu aşındıran, hassâsiyetleri körelten, aile hayatımıza uygun olmayan senaryolar; genellikle dizilerin ilk akla gelen tahribatıdır. Böyle sahnelere yer vermeyen çeşitleri ise zararsız telâkki edilerek seyredilir. Hâlbuki bu çeşit diziler de hiç farkında olmadığımız birçok tahribat yapmaktadır. Meselâ; sempatik gösterilen karakterler vasıtasıyla yalan söylemeyi, ikiyüzlülük yapmayı, […]

Continue reading »

SAHİLE VURAN ÇOCUK!..

ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de Ey annesinin gülü!.. Sahile vuran çocuk!.. Vicdanlar zaten ölü, Denizden daha soğuk!.. Ecel elinden tuttu, Yolculuğun kısaldı… Gülüşlerin umuttu, Uykuların masaldı… Şimdi çığlık çığlığa, Koşturduğun sokaklar, Ne der ki insanlığa, Kopan eller, bacaklar?.. Medenî sandıkların, Kan ve gözyaşı içer… Güneş doğar mı yarın?.. Acılar nasıl geçer?.. Vahşete perde çeksek, Her şey bir oyun olsa… Toprağa […]

Continue reading »

NİÇİN, KİM İÇİN, HANGİ REFLEKS?

YAZAR : M. Ali EŞMELİ seyri@seyri.com seyri@yuzaki.com Hayata gözünü açtı. Gün geçtikçe büyümeye başladı. Her an yeni bir şey öğreniyordu. Öğrenirken şaşkınlaştı. Birbirine zıt şeylerin ortasında kalmıştı. Bütün taraflar; nice müthiş reklâmlar, câzibeler, mantıklar ve formüller kullanıyordu. Gitgide kafası karıştı. Çünkü; Kendi içinde de her zıtlığın bir yansıması vardı. Bir tarafı dünyaya saplanıyor, bir tarafı ötelere uçmaya çalışıyordu. Bir yanı […]

Continue reading »
1 2 3 4 5