TEMMUZ ATEŞİ
ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de
Yüreklere indi bir kara haber,
Bizi hâinlerle sınadı kader,
Tarihim görmedi böyle bir keder;
Nefes almak kurşun gibi ağırdı.
Bir ses Hak’ta, dirilişe çağırdı…
Meydanlara akan îmanmış meğer,
Destan yazılacak zamanmış meğer,
Gencim, ihtiyarım yamanmış meğer;
Vatan sevgileri öyle Halis’ti!
Gelenler kamuflâj giymiş İblisti…
Bir güruh rûhunu yabana satmış,
İhânetin baldan zehrini tatmış,
Kendi devletini ateşe atmış;
Biçilen, kıyılan hep gök ekindi…
Yâ Rab aklım almaz, bu nasıl kindi?..
Boynuma geçmişti ipi zilletin,
Devâsı ecdatta böyle illetin,
Ey şehid; şan senin, hüzün milletin!
Gönül yaramızı sarsın nur şimdi,
Sonsuzluk ufkunda kanat vur şimdi…
Minareler garip, ezanlar yasta,
Selâlarla selâm yolladık Dost’a,
«Bu da geçer yâ Hû!», geçer be usta!
Annelerin âhı değer alçağa,
Geçit vermez elbet tanka, uçağa…
Elde bayrak, dilde tekbir silâhım,
Tuzak kurdu, rahmet etti Allâh’ım,
Bir gülşene döndü baht-ı siyâhım;
Son kalemiz Anadolu düşerdi,
Mazlumların ümitleri yeşerdi…
O gece korkuyu duvara astık,
O gece fitneyi ininde bastık,
O gece dünyaya raconu kestik;
Bu vatana fedâ; her can, her ocak…
Hesaplaşma elbet çetin olacak!..