FİLİSTİN DUASI
Yusuf DURSUN
Yine çetin bir savaş başladı Filistin’de,
Zalimlerin zulmünden gök de yandı zemin de.
Görmedi cihan böyle tek taraflı savaşı,
Dinmiyor bu toprakta ne acı, ne gözyaşı.
Bu savaşta mermiler masumları biçiyor,
Gül kokulu bedenler havalarda uçuyor.
Kahhâr isminle zulme haddini bildir Rabbim!
Ne olursun İslâm’ın yüzünü güldür Rabbim!
Dinlemez Allah evi, bombalar camileri;
Nâmerttir durdurmayan bu azgın cânîleri.
Çılgın füzeler vurur onca yetim çocuğu,
Birazdan başlayacak şehâdet yolculuğu.
Göğüste îman büyür, dilde; «Allâhu ekber!»
Zalime son çağrıdır: «Ya ıslah ol, ya geber!»
Kahhâr isminle zulme haddini bildir Rabbim!
Ne olursun İslâm’ın yüzünü güldür Rabbim!
Medeniyet âlemi sağır mıdır, kör müdür?
İsrailoğlu Hakk’a bu kadar nankör müdür?
Bu nasıl çağdaş dünya, ölüm kusar silâhı;
Gecesi şimşek çakar, barut kokar sabahı.
Köpektir bu dünyada insanların baş tâcı,
Filistin’de mazlumun bir kurşundur ilâcı.
Kahhâr isminle zulme haddini bildir Rabbim!
Ne olursun İslâm’ın yüzünü güldür Rabbim!
«Lâ ilâhe illâllah!» diyen şu kulun için,
Şahâdet parmağında parlayan yolun için;
Hıçkırığa boğulan yerler gökler aşkına,
Daim duaya duran saf melekler aşkına;
Soldukça can verdiğin gonca gül hürmetine,
Ümmetini dileyen son Rasûl hürmetine;
Kahhâr isminle zulme haddini bildir Rabbim!
Ne olursun İslâm’ın yüzünü güldür Rabbim!