AĞLAYAN KIZ
Olcay YAZICI
Füsunkâr cemâlinin, ezelde mahfuz adı,
Bursa, Bursa olalı, gök böyle ağlamadı…
Çok şükür aşk ölmedi, kirlenmedi berrak su,
Yaşıyor körpe gülde, Emir Sultan’ın rûhu…
Sanki asrın Meryem’i, mahzun-edâ sâliha,
Bindallı libasında tılsımlı bir râyiha…
Esenler kalbimizi, seherde serin esi,
Üftâde dergâhında, deryâ-dil âbidesi…
Kıyısız denizlerde, yol alan gök-sefîne,
Sığmış nahif gönlüne, arza sığmaz defîne…
Nâzik, nârin, elemli; pembemsi çamsakızı,
Direniyor zamana, bu çağın aziz kızı…
Mecazlar âleminin gerçeğini Hak bilir,
Boynu bükük begonya, bu iklimde dirilir…
Kelebek zarâfeti; sûfîliğin ilkesi,
Korur faziletini Karabaşî Tekkesi…
Hayat uçurumunu aydınlatan dolunay,
Bekliyor sultanını, saadet yurdu saray…
Füsunkâr cemâlinin, ezelde mahfuz adı,
Bursa, Bursa olalı, gök böyle ağlamadı…