RAHMETE KOŞ!
ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ)
Azâba koşma gönül,
Selâm-ı rahmete koş!
Gönülde açsın o gül,
Kelâm-ı rahmete koş!
Tutuşsa candaki ev,
Kabarsa türlü alev,
Sabırla mü’mini sev;
Makām-ı rahmete koş!
Yanan mekânı oku,
Gelen zamânı doku,
Unutma var ve yoku,
Merâm-ı rahmete koş!
Muhabbetinde ehil,
Olup da Hakk’a eğil.
Kor ihtilâfa değil,
İmâm-ı rahmete koş!
Hayırla dönmede yer,
Bulur belâsını şer,
Murâd-ı Hak bu hüner;
Kıvâm-ı rahmete koş!
Kim açsa sinsi kuyu,
O düştü boylu boyu,
Kimin bozulsa huyu,
Nizâm-ı rahmete koş!
Aman cehennemi geç,
A Seyri, cenneti seç,
Çok ince son dönemeç,
Hitâm-ı rahmete koş!
vezni: mefâilün / feilün