ELVEDÂ EY MÂH-I GUFRAN RAMAZAN!..

Paylaş;

Facebook

Twitter

Pinterest

ŞAİR : TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI)

Ah bu fânî âlemin nârin gülü,
Mevsimin geçtikçe yaktın bülbülü,
Solmadın sen, soldu kalbin sümbülü;

Elvedâ tûfân-ı himmet elvedâ!..
Elvedâ tuğyân-ı rahmet elvedâ!..

İncelip kayboldu gözlerden hilâl,
Verdi âşık gönle mahzun bir melâl,
Verme Allâh’ım şuûrundan zeval;

Elvedâ imkân-ı hizmet elvedâ!..
Elvedâ tuğyân-ı rahmet elvedâ!..

Doymadık, doymak ne mümkün zevkine,
Kanmadık, kanmak ne mümkün şevkine,
Tek tesellîmiz duâdır: Gel yine!

Elvedâ Kur’ân’a hürmet elvedâ!..
Elvedâ tuğyân-ı rahmet elvedâ!..

Yâ İlâhî! Burnumuz sürtülmesin,
Eski suçlar ardımızdan gelmesin,
Kurtulup zincirden iblis, gülmesin;

Elvedâ şerden selâmet elvedâ!..
Elvedâ tuğyân-ı rahmet elvedâ!..

Sendin îman hem de İslâm atlası,
Bir misal cennetten, iftar sofrası,
Bitti ah gelmez mi Rabbim, sonrası?

Elvedâ bin bir kerâmet elvedâ!..
Elvedâ tuğyân-ı rahmet elvedâ!..

Geçti ikramlarla günler, bitti ay,
Kalsın Allâh’ım bu aydan gönle pay,
Tâli, gel hasretle on bir mâhı say…

Elvedâ burhân-ı ümmet elvedâ!..
Elvedâ tuğyân-ı rahmet elvedâ!..

vezni: fâilâtün / fâilâtün / fâilün

29 Ramazan 1436, Medîne-i Münevvere (16 Temmuz 2015)